ميخ ها تا حد کمي در خمش و برش کار مي کنند و کشش درون آن ها ناشي از نيروي اصطکاکي موجود بين ميخ و خاک می باشد. مصالح کششي مورد استفاده در اين روش پيش تنيده نبوده و براي ايجاد نيروي کششي در آنها خاک بايد تغييرمکان جانبي داشته باشد. يعني عملا تا موقعي که خاک در حالت فعال قرار نگرفته باشد ميخ، خالي از هرگونه تنش کششي خواهد بود.
پایدارسازی به روش نیلینگ به دلیل ایمنی و انعطاف پذیری بالا در اجرا و قیمت مناسب، رایج ترین روش پایدارسازی در سطح ایران و جهان است، جهت آشنایی بیشتر در خصوص این روش می توانید به مقاله پایدارسازی به روش نیلینگ (میخکوبی) مراجعه بفرمایید.
جهت افزایش ایمنی در گودهای عمیق، لازم است تغییر مکان دیواره گود به صورت مداوم توسط دوربین نقشه برداری و یا ملات گچ در نقاط حساس، کنترل گردد.
لازم به ذکر است که عرض منطقه گودبرداری باید به گونه‌ای باشد که تمامی تجهیزات و دستگاه‌های مورد نیاز برای اجرای این روش به راحتی در محل مناسب قرار گیرند و فرایند مورد نیاز انجام شود.
برای گودهایی که اطراف آنها ساختمان حساس به جابجایی وجود دارد، استفاده از سیستم پایدارسازی گود به روش نیلینگ به دلیل نیاز به جابجایی توده خاک، توصیه نمی‌شود.در این گودها بهتر است از سیستم پایدارسازی گود به وسیله میل مهار یا انکراژ استفاده کرد.
در نهایت، توسعه و ارتقاء دانش فنی و مهارت نیلینگ چیست اجرایی در این زمینه، به بهبود عملکرد و کاهش مخاطرات احتمالی این روش منجر خواهد شد.
در هر مرحله از عملیات حفاری، گمانه‌ها یا چاهک‌هایی به صورت افقی و مایل و همچنین به کمک دستگاه‌های حفاری مخصوص، در سطوح شیب‌دار و دیواره‌های محل گودبرداری ایجاد می‌شوند.
اگر سطح لغزش از میان میخ‌ها عبور کند، لازم است پایداری نیروهای مقاومی که در میخ‌ها وجود دارد نیز در نظر گرفته شود.
البته در روش میخکوبی معمولا از یک لایه بتن پاششی (شاتکریت) به عنوان پوشش استفاده می شود.
در این مرحله باید حفاری چاهک‌ها انجام شود به‌گونه‌ای که گمانه‌ها یا چاهک‌ها به‌صورت افقی و مایل و همچنین به کمک دستگاه‌های حفاری مخصوص، در سطوح شیب‌دار و دیواره‌های محل گودبرداری ایجاد خواهند شد.
همچنین، استفاده از خاک مناسب و با ویژگی‌های قابل‌قبول برای اجرا، ازجمله نکات حائز اهمیت در این روش است.
عرض منطقه گودبرداری در این مرحله باید به‌گونه‌ای باشد که تمامی تجهیزات و دستگاه‌های مورد نیاز به راحتی در محل مناسب قرار بگیرند و انجام فرآیند به سادگی صورت بگیرد.
این امر، به ویژه در دیوارهای نیلینگ دائمی، از جمله معایب و محدودیت‌های جدی این روش در این شرایط است.
در این گونه خاک‌ها، برای پایدارسازی خاک نیاز به انجام زهکشی به گونه‌ای کامل و اساسی است. علاوه بر آن، مقادیر زیاد آب زیرزمینی موجب آن می‌شود که چاهک‌ها به سادگی فرو بریزند.